KIŞ İÇİN PRELÜDLER IV


bendeki kavak ürpertisi benziyor
sende soluk alan yapraklara
zamansa heple hiç arasında

hayır, benim için uçmuyor kuşlar
sonsuzluk ayarı yapıyorlar
denizin puslu kıyısında

kışın parmağı denizin kıyısında
hep o soluk soluğa koşan
köpek, biricik sona doğru

anlaşılan bir şey ormanın müziği,
sessizlik de öyle, öğle uykusunda
taşlar, denizin yanı başında


KIŞ İÇİN PRELÜDLER V


parklar ipek kanatlı yapraklarını
dökmüş, dedi, yağmurun ayak sesi,
denizin uzak öğlesi, yaşlı yüreğin
sokuluşu yağmurun sesine

doğa da varlığın sesi, dedi,
sözcükler mi – durmadan imler
sararıp dökülen yaprakları
yağmuru uzatan yapraklarmış gibi

ışık da gölgenin kardeşi, dedi,
ölümden konuşulur, ama o da
olan bir şey, boşlukta sessizlik,
kışın batan gün kana kana


Ahmet Ada


Deliler Teknesi dergisi, Eylül- Ekim 2009, Sayı : 17